Perfect imperfect is wat wij als Lichtwerker zijn. Als Lichte ziel in mensengedaante. Hoe akelig jij die imperfectie misschien ook vindt – het kan je de weg wijzen naar een grotere ervaring van Goddelijke perfectie.
En dat vraagt moed, om perfect imperfect te (durven) zijn. Een moed die ik met vallen en opstaan heb ontwikkeld. Niet alleen in dit leven, maar levens en levens lang heb ik die moed verzameld om haar in dit leven eindelijk te kunnen verzilveren.
Waarom vraagt het zoveel moed?
Ik heb me vaak afgevraagd waarom het voor mij (en veel Lichtwerkers die ik ken) zoveel moed, lef en kracht vraagt om perfect imperfect te mogen zijn. Het leek de mensen met wie ik vroeger omging zo gemakkelijk af te gaan.
Onze terughoudendheid om perfect imperfect te durven zijn heeft onder andere te maken met het kennen van onze perfectie.
We zijn perfect
Want als Lichtwezen zijn we perfect. Omdat we van een Goddelijke perfectie gemaakt zijn. Gecreëerd vanuit een stof die geen fouten kán maken, zelfs al zou het dat willen.
En veel Lichtwerkers voelen onbewust nog heel sterk hóe bijzonder mooi dit is. Voel maar eens! Jouw wezen is perfect. En zou zelfs niet anders kunnen zijn dan ab-so-luut perfect. Hoe hard we ook ons best doen (en zeker, we hebben ons best gedaan). Die perfecte blijft. Ze is onwrikbaar, onaantastbaar. Alsof er een laagje zelfreinigend magisch stof over ligt, waar niets en niemand doorheen kan breken.
Ook zijn we imperfect
Als mens zijn we behalve perfect ook imperfect. En dat imperfect mogen zijn is voor veel Lichtwerkers een ‘dingetje’. Juist omdat we onze perfectie zo goed kennen. En ook (onbewust) herinneringen hebben aan een spiritueel Thuis waar alle zielen zich bewust zijn van deze perfectie.
Voor mij persoonlijk waren er om eerlijk te zijn ook talloze momenten dat ik radeloos van mijn eigen imperfectie werd. Zoveel wat ik deed was onhandig, pijnlijk (voor mezelf of een ander). Slecht doorvoeld of beroerd getimed. Zelfs al deed ik continu mijn best. Perfect werd ik niet.
Mijn imperfectie deed pijn
Over mijn kern van perfectie lag er in mijn leven als mens een dikke laag van onhandigheid, angst en stress. En dit deed in een groot deel van mijn leven ongelooflijk veel pijn.
Het gevoel dat ik überhaupt fouten kon maken. Het zien dat ik als mens (zelfs met mijn allerbeste intenties) mijn Goddelijke perfectie nauwelijks benaderde. Het gevoel van wanhoop, dat het ook vrijwel onmogelijk leek om perfectie te benaderen. Alsof er bij iedere keuze die ik maakte altijd wel ergens iemand pijn werd gedaan: ikzelf of de ander. Of, allebei.
Het herinneren van mijn perfectie
Vanaf het moment dat mijn spirituele ontwikkeling begon, startte ook de bewuste herinnering van mijn perfectie. Datgene in mij wat altijd Licht is, was en zal blijven. Het gaf me moed en kracht om op aarde te zijn. Ik voelde steeds minder vaak de impuls om terug naar mijn spirituele Thuis te vluchten.
Maar de frustratie over de imperfectie van mijn menszijn werd niet direct kleiner. Een innerlijke criticus eiste zelfs nog vaker dat het Licht van mijn hart ook zichtbaar is in alles wat ik in mijn leven doe. En eigenlijk verwachte het ook dat vanaf dat moment alles in mijn leven perfect zou zijn.
De imperfectie blijft
Maar het akelige was: de dagelijkse realiteit bleek anders. Ik bleef sommige dingen niet helemaal helder zien. En er bleven mensen in mijn leven die míj en mijn Licht niet waarderen.
Er waren nog steeds ‘fouten’ in mezelf en in de wereld om me heen. En hoe hard ik ook mijn best deed (nog steeds!). Die imperfectie bleef.
Is het niet om gek van te worden? Het Licht in alles zien en voelen. Weten dat uiteindelijk dit Licht alles is wat er is. En dan toch als mens dit Licht en deze Liefde nog niet volledig kunnen manifesteren.
In vrede met het menszijn komen
Toen ik mijn Lichtgidsen vroeg wat dit voor mij betekent: Wat is dan nog de groei die ik mag vinden in de imperfectie van mijn menszijn?
Dan ligt de groei bovenal in het vinden van de Goddelijke perfectie in alles wat minder dan perfect lijkt.
Want het leven op aarde zoals wij dat nu kennen, met mensen die vergeten zijn hoe prachtig stralend ze werkelijk zijn. In dit huidige leven is imperfectie onvermijdelijk. De energie laat volledige perfectie eenvoudigweg in de uiterlijke vorm niet toe.
De kern van imperfectie is Goddelijk perfect
Tegelijkertijd is de kern van iedere imperfectie (hoe akelig of onbeduidend ook) een stralende aanwezigheid van Goddelijk perfect-zijn. Niets wat leeft of vorm heeft zou zonder die perfectie kunnen bestaan.
Het Goddelijk Licht is nog steeds de oorsprong van al-wat-is, ook al is iets er zover van verwijderd dat je het Licht bijna niet meer ziet. Het Goddelijke Licht is namelijk zover gereisd, dat het aan de uiteindes van die reis lijkt alsof de vorm los van God is geraakt. Alsof we gescheiden zijn, van datgene wat ons gemaakt heeft.
Het Licht is afgedwaald
Hoe meer we afgescheiden lijken van het Licht wat ons gemaakt heeft, hoe groter de imperfectie lijkt. Omdat het Licht van perfectie nauwelijks nog zichtbaar is, diep weggestopt een eigen leven leeft.
En om met die imperfecte buitenlaag te kunnen leven vraagt van jou en mij als mens Lichte ziel op aarde een dikke dosis lef en moed. Want we zijn bang geworden voor alles in ons wat niet perfect is, alles wat ‘fouten’ maakt.
Afgestraft voor perfecte imperfectie
De afgelopen eeuwen (en ook dit leven nog) zijn we namelijk ontelbare malen afgestraft voor onze imperfectie. Juist de Lichte zielen bij wie de perfectie nog een beetje zichtbaar en voelbaar was. We werden door machthebbers vervolgd en gedood.
Als Lichtwerker zijn we daarom collectief bang geworden voor de aardse imperfectie. Het gevoel van angst en stress heeft een belangrijke plaats in onze energie gekregen. Het ging ten koste van ons stralende Licht, maar we leerden in ieder geval om te overleven. Zo konden we toch een klein beetje Licht op aarde laten zijn.
Ons Licht is een baken
Het kleine beetje Licht wat wij als Lichte zielen eeuwenlang in een imperfecte wereld zijn blijven dragen is als een vonkje perfectie. Een sprankje Licht, wat ervoor zorgt dat de collectieve mensheid het Licht niet helemaal vergeten is.
En dit vonkje was en is onmetelijk belangrijk. Want het is dit vonkje wat als een baken van Licht uiteindelijk ook de collectieve mensheid (dwars door de duisternis en imperfectie heen) opnieuw de weg naar het Licht zal helpen vinden.
De imperfectie onder ogen zien
Om het perfecte vonkje Licht in jou ook daadwerkelijk als baken te laten stralen vraagt het (hoe paradoxaal het misschien ook klinkt) als eerste de moed om perfect imperfect te durven zijn.
Want zolang de imperfectie in jou en in de wereld om je heen je angst aanjaagt, heeft ze nog steeds de macht om jouw Licht te dempen of verduisteren.
Terwijl de moed om imperfectie onder ogen te zien juist de kracht geeft om (dwars door de buitenkant van imperfectie) de Goddelijk perfecte kern te zien.
Een baken voor jezelf
Op die manier word je als eerste een baken van Licht voor jezelf. Een onbevreesde Lichtwerker die vrede vindt met het aardse bestaan. En middenin die vrede de kracht vindt om een nieuwe en Lichtere vorm van leven te manifesteren.
De manier van leven die bij jou als Lichtwerker past. Nog steeds imperfect, omdat dit nu eenmaal de manier is waarop we in deze tijd leven. Maar het is perfect imperfect, omdat het gedragen wordt door jouw basis van Liefde en Licht.
………………………………………………
P.S. Voel je dat het resoneert? En ben je er klaar voor om een baken van Licht te zijn?
Meld je hier aan voor de gratis Masterclass ‘Ondernemen vanuit je zielsmissie’. Of vraag de gratis zacht-krachtige Lichtmeditatie aan.
